wtorek, 30 kwietnia 2013

To samo, tylko w innym miejscu i innych okolicznościac przyrody

To samo, czyli podróż służbowa i chwila zachwytu.
Tak samo jak wtedy.

Wczoraj byliśmy w okolicac Kalwarii Zebrzydowskiej (m. in.)
Zatkało mnie, jak jest pięknie.
Powiedziec o lesie, ze jest zielony, to jest grubiańskie wręcz uproszczenie.
Zielony jest też :) Ale ma też białe ciapki kwitnącyc drzew, które z daleka wyglądają jak szare. Ma tez linie pionowe w kolorze wrzosowym :O - bo tak wygląda z daleka biała kora brzóz... Tysiące różnych kolorów, które w tej zieleni są :)

Wybuchnęła ta zielonośc i mi rozum odebrała :)

poniedziałek, 29 kwietnia 2013

Dmuchańsko

Jechaliśmy ostatnio i trafiliśmy na patrol sprawdzający trzeźwośc. Takie tylko dmuchanie, bez sprawdzania dokumentów, stanu pojazdu.
W sumie oni zawsze tam są, więc naprawdę nie ma co po kielichu wsiadac za kierownicę.
Ale policjant pyta: " światła działają"? Działały, tylko luby zapomniał ich włączyc.
Policjant mówi: "No to stówę ma pan w kapsie. Flaszkę niech se pan za to kupi i wypije moje zdrowie, wieczorem. Krzysztof mam na imię"

Fajne.

niedziela, 28 kwietnia 2013

Coś ładnego i miłego

Po kilku dniach, kiedy myśluny o przeciwnych ładunkach szalały we mnie, wprawiając w potężny i burzliwy dysonans poznawczy, w antrakcie ( bo jeszcze nie wiem, czy to już koniec?) coś bardzo ładnego :).
Kwiata mi luby kupił.
Byliśmy na giełdzie kwiatowej i łaziłam między tymi wiadrami, ogłuszona mnogością roślinek i bardzo podniecona, hi :) I nie mogłam się zdecydowac, które chcę.
W końcu zdecydowałam, się na takie, bo jeszcze takich nie widziałam.






( ratunku! nie ładują mi się zdjęcia? Czemu? Nie wykorzystałam limitu i przez następne 10 lat go nie wykorzystam. Blogger ma jakieś kłopoty? Dziś, zamiast zdjęc - linki)

http://iv.pl/images/22757272465392794741.jpg

http://iv.pl/images/99491043430700946773.jpg

http://iv.pl/images/68961415075365635070.jpg

http://iv.pl/images/66421207096231710314.jpg

Cieszę się tym bardziej, bo niedawno zachowałam się wobec niego skandalicznie.
A tu nie dośc, że mnie nie rzucił, to jeszcze najwyraźniej mnie lubi :)

piątek, 26 kwietnia 2013

Kolejne trudne słowo

Słowo trudne do wymówienia, jeszcze trudniejsze do zrozumienia.
A najtrudniejsze do zastosowania w praktyce.

Lojalnośc.

Nie zawiedziesz mnie, prawda? Ja cię też nie zawiodę, nie nadużyję zaufania, nie okłamię, nie spowadzę do roli użytecznego mebla, którym dowolnie będę meblowac własne życie, przestawiac i na pewno nie wyrzucę.
Nie okłamiesz, nie wrzucisz do kibla, nie będziesz mnie tarzac w błocie?
Jedna sekunda wystarczy, by tę kruchą konstrukcję zniszczyc, trwale i na zawsze.

Trafne

Notka nie musi byc zrozumiała...
Chciałam to po prostu napisac.

niedziela, 21 kwietnia 2013

Kalendarz

Od kilku lat, na targowisku w Żorach, w Wigilię, pojawiają się chrześcijanie, którzy rozdają kalandarze- zdzieraki ze Słowem Bożym.
W ubiegłym roku, luby przyniósł kilka takich kalendarzy. Na pytanie: " Po co? mu tyle" odpowiedział: " No co? Chrześcijanie mnie zaatakowali kalendarzem, to brałem"

Wczoraj siedziałam sama w domu. Dawno mi nie było tak źle, tak samotnie aż do szpiku kości.
Pasowało motto z kalendarza... Często pasuje...
Księga Habakuka 1,2 : " jak długo będę krzyczał: Pomocy! A Ty nie wybawisz?" Nawet nie wiem, czy to dobrze, czy źle, że nie mam do kogo krzyczec...
20 kwietnia, imieniny Czesława i Agnieszki.
Miałam byc Wojtek, gdybym się urodziła chłopcem. Na szczeście- urodziłam się dziewczyną, więc mam na imię Agnieszka, a nie Czesław ...
Równo z pólnocą zdarłam kartkę z kalendarza- uff, kolejny dzień do wora, a wór do jeziora...

Wychodzi na to, że sama muszę się wybawic...
Tylko jak się wybawic od siebie?

sobota, 13 kwietnia 2013

Jak on by wiedział, co ja robię, jak go nie ma

To by się bał.
Wczoraj postanowiłam umyc kuchenkę. Denerwowało mnie to, że czyszczę i czyszczę, tam gdzieś brudki w kątkach siedzą.
Rozkręciłam śrubokrętem.
Odmoczyłam w wannie, umyłam, skręciłam i tylko dwa elementy mi nadbyły ;>
A potem się zesrałam, hi
Pomyślałam sobie, że przecież moze tak byc, że tylko mi się zdaje, ze dobrze skręciłam.
Poleciałam do administracji, powiedziałam, że ZDAJE mi się, ze czuję gaz, męża nie ma w domu i się boję.
Ale jednak dobrze skręciłam. :)
W każdym razie lubemu nie mam zamiaru mówic, co robiłam i jak :)

niedziela, 7 kwietnia 2013

Racjonalnośc

Tak się od jakiegoś czasu nad tym zastanawiam.
Kilkakrotnie rzuciło mi się w oczy stwierdzenie, że to, czy tamto nie jest racjonalne. Gapienie się w telewizor nie jest racjonalne, gromadzenie kolekcji nie jest jest racjonalne...
Wychodzi na to, że mamy nowego bożka o imieniu racjonalnośc.

A przecież racjonalnośc, racjonalizm to zespół działań, które w oparciu o rozum, logikę mają prowadzic do osiągnięcia ustalonego celu.

Pamiętam taki wiersz Stanisława Grochowiaka "Święty Szymon Słupnik"
Gostek se żył na słupie. Odrzucił ziemskie dobra, modlił się, prawił na owym słupie kazania.
Racjonalnie?
Też ze szkoły pamiętam dyskusję na ten temat. Nieracjonalnie, egoistycznie, jeszcze jakoś.
A ja uważam, że żył bardzo racjonalnie.
Miał cel i ten cel wypełnił. Został ogłoszonym Świętym kościoła katolickiego i prawosławnego. Dla kogoś, kto musi wierzyc w działanie Ducha Świętego w kościele, Szymon Słupnik ogląda dziś oblicze Pana. Za sprawą swojego działania, konsekwentnego wypełnił swój cel. Czyż to nie jest istota racjonalności?

Wygląda na to, że cała rzecz w postrzeganiu tego co jest racjonalne, a co nie jest, jest w tym, że uznaje się, ze wszyscy mają jeden cel. I tym celem jest zabezpieczenie bytu swojego i swojej rodziny...
Tylko w takim kontekście można mówic o nieracjonalnym leżeniu na kanapie, "marnowaniu" czasu i pieniędzy na realizowanie hobby.
A niby dlaczego leżenie na kanapie nie jest racjonalne? Ponoc dlatego, ze " zabiera" czas, który można " pożytecznie" wykorzystac- na naukę języków na przykład, albo sport, który w myśl zasady " w zdrowym ciele, zdrowy duch" będzie sprzyjał lepszej wydajności w pracy...
Albo brak nawyku oszczędzania jest nieracjonalny :)

Albo taka historia ( zasłyszana gdzieś, nie pamiętam- gdzie)
Człowiek robi błyskotliwą karierę, której wyznacznikiem jest zdobywanie coraz to wyższych stanowisk, oraz coraz to wyższych wynagodzeń. I nagle rzuca to wszystko w diabły, kupuje gospodarstwo w Bieszczadach i oddaje się hodowli kóz, albo uprawie rzadkich ziół. Och, ach, jakie to nieracjonalne...
Na pewno?

Czy naprawdę wszyscy mamy identyczne cele w życiu?
I czy naprawdę istotą racjonalności jest wyłacznie kalkulacja " opłaca mi się- nie opłaca"?
I co to w ogóle znaczy, że coś " się opłaca"?

Wychodzi na to, że kiedy celem jest osiągnięcie szczęścia ( poprzez np leżenie na kanapie, lub realizację swoich zainteresowań - to jest to uznane, jako nieracjonalne. I wychodzi na to, że w wyniku zniwelowania dysonansu poznawczego, człowiek często redefiniuje swoje pojęcie szczęścia... Tylko nie wiem, czy się da...
Jakoś w to wątpię.