Rajskie jabłuszka

Kręcą mnie takie rzeczy, to nie od dziś wiadomo.

Dawno temu nazbierałam rajskich jabłuszek. Same w sobie, na surowo nie są zbyt dobre. Szczerze mówiąc- są w ogóle niedobre- cierpkie, gorzkawe, mało soczyste. Głównie to nadają się do dekoracji- jako drzewo, które obwieszone jest kolorowymi kulkami, kiedy inne drzewa tracą już swoją urodę, jako dekoracja stołu, lub do stroików.

Jabłuszka owe zrobiłam w syropie. Jabłuszka rajskie z przepisu Kazika.
Zrobiłam, wstawiłam do lodówki i...słój mi tak wrósł w krajobraz lodówki, że całkowicie o nim zapomniałam, mimo, że codziennie na niego patrzyłam.
Jakie to jest dobre! Lekko ostre od imbiru, cudownie pachnące wanilią.
Dzięki herbacie z tym syropem roztopiły mi się sople lodu, które noszę w rękach i stopach, odkąd jest tak zimno.
Jakie to jest ładne!

Przypomina mi się, jak za czasów studiów, z ówczesnym narzeczonym, odwiedzaliśmy taki bar ( ciekawe, czy jeszcze jest). On- wiecznie głodny, na ohydnym stołówowym żarciu- jadł zawsze pierogi ( ponoc takie jak mamusi :P), ja piłam zawsze herbatę. W takim kamionkowym kubasie, z konfiturą z wiśni ( prawdziwą) na spodeczku. Lubicie tak? Trzymac parujący kubek dwoma rękami? Ogrzewac dłonie kubkiem? Ja bardzo lubię :)

Babeczki jeszcze robiłam. Kakaowo- bananowe, z rajskim jabłuszkiem i lukrem

Wiem, wiem...
Wyglądają, jak pączki.
Ale to są babeczki, a zmyłkowy wygląd zawdzięczają temu, ze nie mam papilotek do muffinek, więc używam kwadratów wyciętych z papieru do pieczenia.
W zasadzie mogłabym wysmarowac tylko foremkę tłuszczem i nie uzywac nawet tego papieru, ale strasznie fajnie mi się to kojarzy. Też klimatycznie, hi. Coś jak za komuny, przynosiło się upolowaną cudem kiełbasę, albo rybę wędzoną, zawiniętą w gazetę. :)

I jeszcze w herbacianych klimatach...
Luby robi taką skórkę pomarańczową w cukrze.
Moczy to, chyba, żeby się pozbyc tych wszystkich świństw, którymi skórka jest namaszczana, balsamowana, nastrzykiwana w ekwipunku w daleką podróż. A potem kroi w kostkę, i smazy na patelni w cukrze. Można dac do ciasta, albo do herbaty. Dziś zrobił trzy wersje: z cynamonem, z chili i z wanilią. ( coś wspominał, ze chyba by było dobre z czosnkiem, hi) Mnie najbardziej smakuje ta z chili.

Przyszło mi do głowy, że bardzo chętnie urządziłabym domówkę. Przyjęcie w stylu rosyjskim, z główną gwiazdą wieczoru- herbatą z samowara. Samowar posiadam. Prawdziwy. Tylko obsłużyc nie umiem.
Z rajskim syropem, innymi konfiturami - np z agrestu i płatków róży, drobnymi ciasteczkami i jakąś dobrą, uczciwą, treściwą zupą rosyjską. O! i gryczane bliny mogłabym zrobic.
Albo ktoś mógłby mnie zaprosic na takie właśnie przyjecie :P

P.S. Kaziu.
Gdzies czytałam Twoją piękną gawędę o tym, jak zbierałeś te jabłuszka, własnie o piciu herbaty z tym syropem, chrupaniu tych jabłek... Myślałam, ze na blogu o tym pisałeś, ale nie znalazłam. A szkoda, bo to taka ładna historia o wspomnieniach, o Mamie, o poczuciu bezpieczeństwa...

Edit
Wspomnienie o babci