Poświąteczne porządki

Powinnam sobie przykleic banerek " Nie wyrzucam jedzenia" - widziałam, że dziewczyny z kulinarnych blogów taki mają, ale tak szczerze- to nie wiem, jak się za to zabrac.

Poświąteczne porządki są w lodówce.
I dziś nadszedł wreszcie ich kres.
Trudno mi przekonac mamę, że za dużo robi jedzenia i to żadna przyjemnośc jeśc kilka dni to samo... ale jakieś małe sukcesy już mam na koncie :) - tak mniej więcej połowę mniej w tym roku było. Choc tez jest faktem, że osób przy stole było połowę mniej...

Tak w skrócie ( bo temat będzie o pierogach), z niezjedzonej w wigilię ryby mama zrobiła coś takiego: zrobiła zalewę z octu, przecieru pomidorowego, cebuli, przypraw, ogórków konserwowych i konserwowej papryki. Smażony dorsz tym naciągnął i ponoc był pyszny.
Z wędlin zrobiłam żurek. Pomidory, zaczynające więdnąc papryki i pootwierane słoiki z marynatami ( papryka, ogórki, grzybki marynowane)- wzbogaciły bogracz.
Gotowałyśmy barszcz do uszek i robiłyśmy sałatkę jarzynową z różnych jarzyn.
Ukisiłyśmy pekinkę ( eksperyment)- skoro można kisic sałatę lodową, to czemu nie pekinkę? Na bigos może się nie nadac, ale na surówkę powinna byc dobra.
Grzyby, których zostało z przepysznej zupy grzybowej, mama zamroziła od razu.

Zostały jeszcze mięsiwa. Pieczeń z szynki, pieczeń z karkówki i maslany pieczony udziec indyka.
I to własnie stanowiło treśc pierogów mięsowych.
Pokroiłam w kostkę, dodałam duszoną cebulę, pokrojoną w kostkę marchewkę, kawałek pietruszki i kawałek selera. Ostrą papryczkę, kilka ząbków czosnku, dołożyłam zachowany tłuszcz ( wraz ze smakowitą galaretką- taki produkt uboczny) z pieczenia indyka, przykryłam i dusiłam.
Potem przemieliłam, było wystarczająco słone i dostatecznie pikantne, więc dostało tylko jeszcze trochę majeranku i dla ostatecznego szlifu- mielony kardamon i kozieradkę.

Duuużo wyszło.
Więc przy jednym mazaniu postanowiłam zrobic pierogi z kapustą i grzybami.
Posiekałam cebulę, udusiłam ją na maśle, dodałam posiekaną kiszoną kapustę i kilka śliwek suszonych ( idealne byłby te wędzone), listek laurowy, dwie kulki i jeszcze kilka kulek pieprzu, się to tak dusiło podlane rosołem ( który tez trza było wykorzystac), dodałam zachowane przez mamę grzyby ( już gotowe), a potem wyrzuciłam na dechę i siekałam nożem.
Wymagało tylko jeszcze sporej ilości pieprzu.

Moje ciasto na pierogi.
Z około kilograma mąki wyszło mi 270 pierogów. Tak około.
Pisałam już kilka razy- ciasto na pierogi robię wyłącznie z mąki i wody. Ja wiem, że każdy robi na swój sposób, ale ja robię wyłącznie w taki. Wiem, że ludzie dodają jajka, ja nie, bo moim zdaniem takie ciasto jest twarde i ja mam zakwasy od wałkowania. Nie dodaję żółtek, bo jak wyżej, nie dodaję tłuszczu żadnego, bo ciasto pęka przy gotowaniu, albo mrożeniu. Nie dodaję też soli, bo pierogi będa się gotowały w osolonej wodzie. Nie dodaję innej mąki, ani kurkumy dla koloru, bo wystarczy wziąc drobniej mieloną mąkę, by pierogi miały apetyczny kremowy kolor.
Dziś robiłam z kilograma mąki. ( ok 6 szklanek)
I tak: dwie szklanki mąki, zaparzam wrzątkiem. Znaczy- wsypuję do michy i z czajnika wlewam  wrzącą wodę po troszeczku - ile zabierze mąka. Mieszam łyżką, żeby się nie oparzyc. Wsypuję resztę mąki ( 4 szklanki) i dolewam lodowatej wody - też ile zabierze. Mieszam łyżką, ile się da wymieszac, wywalam ciasto na blat i wygniatam. Do momentu, aż nie klei się do rąk i jest sprężyste i elastyczne.  Trwa to kilka minut.
Z tym zaparzaniem, to nie żaden rytuał, czy jakaś magia, tylko tak  właśnie się pięknie rozkleja gluten zawarty w mące- i to właśnie daje komfort zagniatania, wałkowania i lepienia. Ciasto jest klejące, ale nie za bardzo, elastyczne i miękkie. I właśnie taka proporcja 1:2, większa ilośc zaprzonej mąki sprawia, że ciasto jest bardzo klejące i trudno jest ulepic pierogi.
Ewentualnie można lekko posmarowac ręce olejem ( nie wiem, jaka ilośc... pół łyżeczki może), do zagniatania ciasta.
Przykryc czymś i dac ciastu z pół godzinki odpocząc.

A później cieniutko wałkowac, wykrawac i lepic :) Znaczy- cieniutko te mięsowe, bo te z zakładaną koronką, to jednak trochę grubiej trzeba wałkowac.

Lubię, jak każdy rodzaj pierogów ma inny kształt. Więc  mięsowe były zwyczajne- ze szczypaną falbanką, a kapuściane- z koronką.
Tak to wyszło:

 Kapuściane z koronką, polane duszoną na maśle cebulą.

Mięsowe, pokraszone skwarkami z wędzonego boczku.

I jeszcze mrożenie.
Ja akurat lubię lepic pierogi, ale to nie oznacza, że codziennie je robię. Wolę raz na jakiś czas, a więcej.
270 pierogów, to nawet biorąc pod uwagę największy apetyt, jest nie do przejedzenia, bo to ok 20 porcji pierogów.
Znów- każdy ma swój sposób.
Ja mrożę surowe. Układam na desce podsypanej maką, tak, żeby się nie dotykały. Na jakieś pól godziny do zamrażalnika, a później-  porcje do woreczków.
Nic mi się nie skleja, nic nie pęka, nic się nie rozpada.
Przyjeżdżamy z pracy, głodni, jak smoki, zanim umyjemy ręce, przebierzemy się- woda się zagotuje i mamy ciepły obiad.
Wyszło nam 12 woreczków z pierogami :)

Edit:
Jak na rzetelnego magazyniera przystało, przestrząsnęłam resztę kuchennych zakamarków i znalazłam jeszcze połamane czekoladowe mikołaje i jogurty, którym zaraz wyszedłby termin. I jeszcze otwarty kubek śmietany.
Deser powstał.
Rozpuściłam 100 g masła, dodałam te połamane mikołaje ( 120 g tego było), i unicestwione wałkiem krakersy ( też ok 100 g).
Rozsmarowałam to na tortownicy i odstawiłam do stężenia.
Jogurty i smietanę wymieszałam z kawałkami anansa z puszki ( odsączonego) trochę dosłodziłam, dodałam troszkę esencji waniliowej.
Sok zagotowałam, dodałam żelatynę, poczekałam aż wystygnie, wymieszałam z jogurtem ( znaczy do anansowej galaretki dodałam najpierw łychę masy, póxniej kolejną), wlałam do formy z tym krakersowym spodem i wstawiłam do lodówki.
Wygląd ma niewyjściowy trochę, ale luby mówi, że dobre.