Otóż dynia!

Tradycyjnie czuję się szarpana w sprawie zajęcia przeze mnie stanowiska w sprawie dyni.
Czuję na sobie ciężar nie stanięcia w obronie zadumy, refleksji, "głębokiego" przeżywania przemijania i stanięcia po stronie "naszej" cywilizacji...
A wszystko to za sprawą biednej dyni.

"Nasza" cywilizacja przygarnęła pogańskie obyczaje, podobnie, jak inna przygarnęła inne. Nad czym tu się zastanawiac? Niby dlaczego "zaduma" ma byc lepsza, bogatsza duchowo, niż radosne przekupstwo dusz zapożyczone z innej kultury?
I w ogóle, nudzi mnie już temat "zapożyczeń" "małpowania", wyższości słowiańskich i chrześcijańskich celebr itd.
Mało kto wie, że listopad naznaczony " zadumą" ( wie ktoś w ogóle, co to znaczy?) został właściwie urzędowo wybrany, jako miesiąc, kiedy ludzie już pozałatwiali swoje sprawy na polach ( wcześniej masowo ruszali na groby wiosną, co nie było zbyt praktyczne), a sam cel święta jest identyczny, jak Halloween? Ma na celu obłaskawic zmarłe dusze- tylko inaczej, nie za pomocą cukierka, a za pomocą modlitwy...

Podobnie, jak nie znoszę przymusu radowania się z niewiadomego mi powodu w Sylwestra, takoż i rogi wystawiam na próbę przymuszania mnie do odczuwania " zadumy" na początku listopada.
A argumenty o tym, że haloween to czysta komercja wkładam do szufladki "pierdolenie". Bo czymże niby ma się różnic komercja w szale zniczy i dekoracji nagrobnych, od szału słodyczy i dyni? No tak- znicze i chryzantemy ( moja babcia mówiła " fryzantemy" :))) ) służą " zadumie" i " głębokim refleksjom o przemijaniu" ( co to w ogóle jest? I jak odróżnic płytką refleksję o przemijaniu, od tej głębokiej? )... Jasne, to wszystko tłumaczy i dlatego najlepiej obłożyc dynię ekskomuniką* a jej spożywanie zaliczyc do szatańskich praktyk...
W tym roku szczególnie mam już dośc przemijania, śmierci, "zadumy"...

A wszystkiemu winna dynia.
A ponieważ jest tak poniewierana ( biedna dynia) moja przekora każe mi stanąc w jej obronie. Bo co dynia winna, że ludzie gupie?
A mnie się dynia podoba. Bardzo :)
Jest dla mnie kwintesencją jesieni. Płodności, koloru.
Lubię jesc dynie w różnych postaciach. I jem.
Jest ładna, niskokaloryczna, fajnie zagęszcza różne potrawy, nadaje im ładny kolor. Ma tysiące wcieleń i pewnie jeszcze wiecej zastosowań.

A w tym roku zachciało mi się lampionu z dyni :)
I luby mi zrobił.
Wcześniej nigdy nie miałam, bo zazwyczaj pod koniec października oddawaliśmy się stroikowemu dawaniu dupy, czyli czysto zarobkowej czynności sprzyjającej "zadumie" ;> I zwyczajnie nie mieliśmy czasu na takie rzeczy, jak wydrążanie dyni.
Bardzo fajny lampion z dyni jest :) Luby włożył do środka niebieskie lampki diodowe :)
Zdjęcie zrobię, jak bedę miec gdzie ;>  I o ile dynia jeszcze do tego czasu wytrzyma, bo coś widzę, że jej się mordka zaczyna zapadac.

* Odnośnie ekskomuniki, to czytałam kiedyś, że w średniowieczu, szarańcza niszczyła ludziom plony. No i ludzie poszli do biskupa, żeby coś z tym z zrobił. A on wezwał szarańczę na sąd boży. Wszystko odbyło się zgodnie z literą prawa- tzn. Szarańcza została zawiadomiona o fakcie pozwania jej przed sąd boży ( za pomocą ogłoszeń rozklejonych na okolicznych polach), dostała obrońcę z urzędu, który argumentował tym, ze szarańcza, jak każda boża istota musi znajdowac pożywnienie i prosił w jej imieniu o wyznaczenie miejsca, gdzie swą koniecznośc szarańcza może odbywac bez szkody dla nikogo.
Ponieważ jednak szarańcza zignorowała wezwania przed sąd i nie stawiła się na procesie- została obłożona ekskomuniką...
Ale czad :D :D :D Bardzo ubolewam nad faktem, że nie byłam obecna na tym procesie. Tylko nie wiem, czym bym nie była zeszła ze śmiechu, bo to rodzaj absurdu, który mnie zwyczajnie podnieca.

P.S Chryzantemy też bardzo lubię i co roku towarzyszą mi jesienią- w... wazonie. Teraz też mam. Piękne sa, kremowe i ładnie pachną.

Moja zaduma jest taka: z uśmiechniętym pyskiem, z "fryzantemą" w tle :)