Hotelowe historie

Po przeżyciu traumatycznego zdarzenia  w tamtym tygodniu, kiedy to zostaliśmy zamknięci w hotelu, postanowiłam, że będę korzystać z oczyszczającego dobrodziejstwa obsmarowania na blogu poszczególnych miejsc. Złośliwa ze mnie małpa...
Dziś jestem w takim dość różowym nastroju i te najbardziej wkurzające historie zostawię na inny raz, bo bardziej może mi być potrzebne katharsis.
To takie moje małe kuku. Do szału doprowadza mnie, kiedy po męczącym, szalonym dniu, kiedy jesteśmy cały dzień w aucie, w zupełnie obcych miastach, mieliśmy za sobą kilkanaście spotkań, a kolejnego dnia znów czeka kilkanaście, znów obcy ludzie, obce miasta i obce miejsca, a kilka godzin trzeba krążyć w poszukiwaniu noclegu "bo mi się, pani, na jedną noc to nie opłaca sprzątać"- na takie hasło, muszę wycierać krew z oczu...
Choć ogólnie obserwuję coraz lepszą jakość usług w tej branży ( pokoje są ładniejsze, wygodniejsze, personel coraz bardziej kompetentny) to zdarzają się takie "perełki". Jedna taka historia: przy wynajmowaniu pokoju, pani stwierdziła, ze teraz nie ma czasu, rano dopełnimy wszelkich formalności meldunkowych. Ok.
Rano, ja wyszłam właśnie spod prysznica, luby wszedł do łazienki. Stałam goła w pokoju, pani puka, ze ona teraz chce mnie zameldować, proszę poczekać, odkrzyknęłam przez drzwi. Nie mam czasu, już, teraz. I łap za klamkę i wchodzi. Musiałam podstawić nogę pod drzwi, żeby pani nie wtargnęła do środka.
Normalnie nie mieści się w głowie.
Uważam, ze najgorszym rodzajem noclegów są tzw "noclegi dla firm" : pokoje są do granic możliwości zapchane łóżkami, niemiłosiernie ciasne, obskurne, Często są to piwnice bez okna ( straszne), właściciele chamscy, a określenie "tanie" jest zupełnie nie na miejscu- taki nocleg kosztuje 20-30 zł więcej, niż nocleg w motelu klasy turystycznej, przy standardzie schroniska młodzieżowego ( kiedyś spaliśmy w dziecinnych łóżkach, mnie to tam nie wadzi, ale luby miał nogi na oknie). Podejrzewam, że właściciele korzystają z braku wyboru osób, które u nich mieszkają, bo to firma kieruje pracowników i taka osoba nie ma wyboru, bo albo śpi, gdzie pracodawca wynajął, albo musi coś wynająć za własne pieniądze.

Mam jeszcze jedną obserwację ;) Może Riannon będziesz wiedziała ;) Czy jest jakiś zapis w ustawie o świadczeniu usług noclegowych, nakazujący obowiązkowo karmić gości na śniadanie jajecznicą? ;)))) Ja już chyba do końca życia nie będę z własnej woli jadła jajecznicy, hi.

Na początek hotel w Kwidzynie :)
Dzień był upalny, wysychaliśmy, jak koniki polne, byliśmy udręczeni całym dniem, chcieliśmy się wykąpać, dojść do jakiej-takiej równowagi termicznej, odpocząć, zjeść coś.
Szyld " Hotel", czyli to, co nam było potrzebne.
Weszłam, bardzo miło powitał mnie pan, czym może mi służyć.
Noclegu szukam.
Proszę spocząć,zaraz zawołam szefa. 
Dziękuję, czy mogę skorzystać z toalety? 
Proszę poczekać, zaraz zawołam szefa. 
Dobrze, proszę mi pokazać gdzie jest toaleta. 
Proszę poczekać, zaraz zawołam szefa.
Zdziwiłam się, ale grzecznie usiadłam i czekam na szefa. Za chwilę przychodzi ów pan:
szef zaraz przyjdzie, uzyskałem zgodę, może pani skorzystać z toalety.
Bardzo się zdziwiłam, ale nic.
Przyszedł szef. Skojarzył mi się z młodopolskim malarzem, który na chwilę odszedł od sztalug. Skojarzenie może było spowodowane tym, że miał bardzo nieobecny wzrok, długie siwe, kręcone włosy i był ubrany w coś w rodzaju piżamo- fartucha.
Dzień dobry, czym mogę służyć?
Noclegu szukam.
Jakiego rodzaju noclegu pani oczekuje?
Przyznam, ze mnie zastrzelił tym pytaniem. Zastanawiałam się, czy nie oczekuje ode mnie odpowiedzi czy śpię na wznak, czy na boku ;) ale zanim miałabym tak intymne szczegóły zdradzać, to już bardzo niepewnym głosem doprecyzowałam: dwójka, z łazienką, na jedną noc.
Owszem szczęśliwie dysponujemy takim pokojem.
Uff
Omówiliśmy jeszcze kilka szczegółów, jak cena, parking, faktura...
Czy życzę sobie oglądać pokój.
Owszem, życzę sobie, ale najpierw zawołam męża. 
Zatem czekamy...

Musiałam mieć bardzo dziwną minę, bo luby dopytywał, co się stało.
Bardzo tajemniczo powiedziałam mu, żeby poszedł ze mną zobaczyć.
Został równie ceremonialnie przyjęty. Obejrzeliśmy pokój, stwierdziliśmy, ze zostajemy, zameldowaliśmy się, zapłaciliśmy. Dowiedzieliśmy się, że auto można odstawić na zamykany parking, którego pilnują owczarki kaukaskie. W celu zaparkowania na tym parkingu, należy mocno kopnąć w bramę 3 razy, żeby pan wiedział, ze to my i otworzył nam bramę.

Dowiedzieliśmy się również, że gdyby zaszła potrzeba, taka, ze będziemy chcieli się dostać do auta, to należy pana zawołać, on wtedy zamknie te groźne psy, a potem znów wypuści.
Usiłowaliśmy dowiedzieć się, gdzie można coś zjeść, po serii uszczegółowiających pytań, jakiego rodzaju posiłek nas interesuje, dowiedzieliśmy się, ze obecnie hotelowa restauracja jest nieczynna, ale jest dużo różnego rodzaju lokali jest na mieście.
Poszliśmy "w miasto" zrobiliśmy zakupy, zjedliśmy coś bardzo niedobrego w jakimś lokalu, wypakowaliśmy graty.

W pokoju luby popatrzył na mnie z bardzo dziwną miną i mówi "słuchaj, chyba nie sprzedadzą nas na narządy? Na wszelki wypadek zamykaj bardzo dokładnie drzwi" :D
Obawy okazały się zupełnie nieuzasadnione :)
Personel okazał się być bardzo miłym, serdecznym, pomocnym, mimo tego bardzo dziwnego wrażenia, jakie sprawiał na początku.

Editka
Historia o pani Stasi 
W komentarzach link nie byłby aktywny.